Verbum

прыла́ска Вялікая дарога (Гарад. Касп.).

прыле́сак Невялікі дробны лес, які знаходзіцца на полі або на краю ляснога масіву (Зах. Бел. Др.-Падб., Рэч., Слаўг.). Тое ж прыле́снічча, прыле́сенне, прыле́ссе, прылясоўе, прылясні́чча, прылясо́вічча (Слаўг.).

прылёпаўка Невялікая вуліца, прыбудаваная да цэнтральнай (Слаўг.).

□ в. Прыле́пы Лаг., пас. Прылёпаўка каля в. Драгунск Рагач., вул. Прылёпаўка ў в. Васькавічы Слаўг.

прылу́ка Месца каля рачной лукі (Слаўг.). Тое ж прылу́чча, прыўлу́кі (Слаўг.).

прымо́л

1. Тое, што і бухта 1, 2; вір. (Стол.).

2. Круты, высокі бераг (Палессе Талст.).

прымы́льнішча Месца, дзе быў прылазнік (Слаўг.).

пры́пар Зацішнае, сонечнае месца; санцапёк (Пол., Слаўг.). Тое ж пры́парка, прыпёка (Слаўг.), прыпёк (БРС), прыпа́рка (Лёзн.).

пры́парамак Месца, дзе прыстае да берага паром (Рэч., Слаўг.). Тое ж прыпаромак (Слаўг.), прыча́н (Браг.), пры́парань (Бых).

□ ур. Пры́парамак (луг) каля в. Гайшы́н Слаўг.

пры́печ

1. Пясчаны спадзісты бераг («Савецкі Саюз. Беларусь», 1967, 301).

2. Пясчаны нанос каля берага ракі (Палессе).

□ р. Прыпяць.

пры́плаўнік Невялікі заліў на рэчцы, куды прыбівае кару, трэскі, смецце; рачныя наносы, іл (Усх. Палессе Талст.).