Verbum

брук

1. Каменная маставая; дарога, выкладзеная каменнем (БРС, Грыг. 1850, Мін.).

2. Самая быстрыня ракі (Нас.). Тое ж быстрата́, сце́ржань (Слаўг.).

3. Пясчаная водмель у рацэ (Смален. Дабр.).

4. Каменне (Ваўк. Сцяшк.).

брусні́чнік Зараснік бруснічніку Vaccinium vitis idaе́a L. (БРС). Тое ж брусле́нік (Стол.).

бруя́ Хуткі паток вады сярод ракі (Слаўг.).

бруя́к Мель (Кузн. Касп.).

брыгва́ Непраходнае балота (Валож. Жак.).

бры́ла Камлыга зямлі (Грыг. 1850).

брыле́ўнік Месца, якое зарасло травой дзядкамі Arctium tomentosum schrans (Беш. Касп.).

бу́бен

1. Месца, высокае і беднае травастоем (Нясв., Слаўг.).

2. Балота, якое можна перайсці (Пух.).

бубён

1. Высокае месца (Карм.).

2. Высокая і бедная травастоем паша (Слаўг.).

□ ур. Бубён (высокі бераг з пясчанымі і крутымі схіламі) каля в. Глінкі Паштовай Карм., Бу́бны (азярына на лузе) каля в. Шарсцін Ветк.

буглёўнік Месца, дзе багата дробных, акругленых вадой, каменьчыкаў (Гродз.). Тое ж буглёк (Гродз.).