Verbum

біча́й Бераг лужка, аборка (Мсцісл. Юрч.).

біча́йка Вузкая незасеяная палоска каля палявой дарогі (Мсцісл. Юрч.).

бічаўні́к

1. Бераг, берагавая паласа ўсцяж р. Сажа (Слаўг.); свабоднае каля р. Дняпра месца (Рэч.).

2. Паласа адчужэння паабапал дарогі, шашы, шляху (Слаўг.).

біча́ўнік Луг наўсцяж ракі (Жытк.). Тое ж бічоўнік (Жытк.).

блізню́к Двайная баразна (МДС).

бло́га Гл. аблога 1 (Крыч., Слаўг.).

□ ур. Блога (пакінутае поле) каля в. Улукі Слаўг.

бло́нне

1. Тое, што і абалонне 1, балонне 1 (Смален. Дабр.).

2. Тое, што і балонне 2 (Слаўг., Гом. Грыг. 1850).

3. Тое, што і абалонне 2; поле, раўніна (Краснап. Бяльк.).

□ ур. Блонне (1745) у Магілёве (ІЮМ XXX, ч. I, № 39), ур. Блонне (гарадскі сад у Смаленску Дабр.).

блонь

1. Адкрытае месца, раўніна, поле (Нас.).

2. Роўнядзь, роўная нізіна (Мсцісл. Бяльк.).

3. Заліўны луг у нізкай частцы абалоння (Бабр.).

□ в. Блонь у Бабр., Пух.

бло́тніца Балотная расліна сіт Scroenus Iurd., зараснік сіту (Грыг. 1850).

бляко́тнік Месца, дзе на кустарніку расце блёкат, ядавітая расліна Hyoscyamus, Jund. (Грыг. 1850).