Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

азярэ́ц Пасёлак, вуліцы якога размешчаны паабапал возера (Слаўг.). Тое ж вазярэц (Слаўг.).

вул. Азярэц у в. Гіжэнка Слаўг.

акало́зіца Кружны шлях (Слаўг.).

ака́п Месца пад страхой, пад капяжом (Карпюк. Пушчанская Адысея, 1964, 288).

акно́ Водная прастора, яма сярод багністага балота (БРС).

ур. Аконіцкае (поле) каля в. Пасека Ст.-дар.

ако́ліца

1. Наваколле (Беш. Касп., Слаўг.).

2. Вуліца ў вёсцы, дзе двары размешчаны ўроскідку (Крыч.).

3. Тып населенага пункта ў выглядзе комплексу ў 10—20 фальваркаў; шляхецкая вёска (Жучк., Зах. Бел.).

4. Агарожа вакол вёскі; праход у агарожы пры ўездзе ў вёску (ЛіМ, 1969, 10 жніўня).

5. Ускраіна вёскі, канец вёскі (Рэч.).

6. Кружны шлях (Пол.).

7. Першае або апошняе забудаванне вёскі (Зах. Бел. Др.-Падб.).

8. Макраватае месца за ракой, якое раней замярзае і дзе дзеці робяць каток з колам (в. Заспа Рэч.).

в. Аколіца Кліч.

ако́п1

1. Земляны вал, насып з траншэяй (Слаўг.).

2. Капец бульбы, абкладзены саломай і абсыпаны зямлёй на зіму (Гарад. Касп.).

3. Бліндаж (Слаўг.).

ако́п2 Абкапанае кругом месца; гарадок (Рэч., Слаўг., Карм.).

ако́пішча Месца, дзе быў акоп ці бліндажная яма (Слаўг.).

акра́ек Край нізіны, ускраек лесу, берагавіна (Сал.). Тое ж акраёк. (Слаўг.).

ур. Акрайкі (балота) каля в. Яскавічы Сал.

акру́га Мясцовасць, якая мае агульную гаспадарчую сувязь, адны інтарэсы, адзінае кіраванне (Слаўг.)..