Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
абвжзлмноруыэ.’
бвдезклмнпрсфхшэя

дыпламава́ны diplomíert, Diplóm-;

дыпламава́ны інжыне́р Diplómingenieur [-ınʒənjø:r];

ён дыпламава́ны псіхо́лаг er ist diplomíerter Psychológe, er ist Diplóm-Psychológe

дыплама́нт м

1. (студэнт) Diplománd m -en, -en;

2. (пераможца конкурсу) Éhrenurkundenträger m -s, -; Préisträger m

дыплама́т м

1. Diplomát m -en, -en;

2. перан diplomátischer [im Úmgang gewándter] Mensch;

3. (партфель) Attachekoffer [-´ʃe:-] m -s, -

дыпламаты́чны diplomátisch;

дыпламаты́чны ко́рпус das diplomátische Korps [ko:r];

дыпламаты́чная по́шта Diplomátengepäck n -s; Diplomátenpost f -;

устанаві́ць дыпламаты́чныя адно́сіны з якой-н дзяржа́вай diplomátische Bezíehungen zu éinem Staat áufnehmen*;

адкры́ць дыпламаты́чнае прадстаўні́цтва éine diplomátische Vertrétung éinrichten;

гэ́та было́ не зусі́м дыпламаты́чна з твайго́ бо́ку так гавары́ць es war nicht sehr diplomátisch von dir, dies zu ságen

дыплама́тыя ж Diplomatíe f -;

авало́даць высо́кай шко́лай дыплама́тыі die hóhe Schúle der Diplomatíe behérrschen

дыпло́м м

1. Diplóm n -s, -e (ВНУ); Ábschlusszeugnis n -ses, -se (школы);

універсітэ́цкі дыпло́м Universitätsdiplom [-vɛr-] n;

атрыма́ць дыпло́м ein Diplóm erhálten*;

2. разм (дыпломная работа) Diplóm n, Diplómarbeit f -, -en;

абарані́ць дыпло́м sein Diplóm áblegen;

3. (узнагарода) Éhrenurkunde f -, -n; Préis m -es, -e;

уручы́ць дыпло́м die Úrkunde überréichen

дыпло́мнік м гл дыпламант 1.

дыпло́мны Diplóm-;

дыпло́мная рабо́та Diplómarbeit f -, -en