Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в ж з л м н о р у ы э .’

б в д е з к л м н п р с ф х ш э я

дым м Rauch m -(e)s;

густы́ дым Qualm m -(e)s;

е́дкі дым béißender Rauch;

дым падыма́ецца ўго́ру Rauch steigt auf;

◊ дзе дым, там і аго́нь wo Rauch ist, da ist auch Féuer

дымавы́ Rauch-;

дымава́я засло́на вайск Ráuchschleier m -s, -; Nébelschutz m -es; Nébelvorhang m -(e)s, -hänge (вертыкальная);

дымава́я ша́шка Nébelkörper m -s, -

дымага́рны:

дымага́рная труба́ тэх Ráuchrohr n -(e)s, -e

дымахо́д м Ráuchabzug m -(e)s, -züge; Ráuchkanal m -s, -kanäle; Ófenrohr n -s, -e;

чы́сціць дымахо́д den Ófenzug fégen

дыме́ць, дымі́ць ráuchen vi, qúalmen vi; schlecht brénnen*;

печ дымі́ць der Ófen raucht [qualmt]

дымі́цца ráuchen vi, quálmen vi, schwélen vi, dámpfen vi;

цыга́ра дымі́цца die Zigárre qualmt;

зямля́ дымі́лася ад ві́льгаці die Érde dámpfte vor Féuchtigkeit

ды́мны dámpfig, ráuchig, verráucht, voll Rauch;

ды́мная галаве́шка ráuchiges [verkóhltes] Hólzscheit;

ды́мны пако́й ein Zímmer voll Rauch

дымо́к м Ráuchfahne f -, -n, Ráuchwölkchen n -s, -

дымча́ты ráuchfarben, ráuchgrau;

дымча́тае шкло Ráuchglas n -es, -gläser