дыпло́м м

1. Diplm n -s, -e (ВНУ); bschlusszeugnis n -ses, -se (школы);

універсітэ́цкі дыпло́м Universitätsdiplom [-vɛr-] n;

атрыма́ць дыпло́м ein Diplm erhlten*;

2. разм (дыпломная работа) Diplm n, Diplmarbeit f -, -en;

абарані́ць дыпло́м sein Diplm blegen;

3. (узнагарода) hrenurkunde f -, -n; Pris m -es, -e;

уручы́ць дыпло́м die Úrkunde überrichen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)