Verbum

насі́лкі мн. Trágbahre f -, -n, Báhre f; Tráge f -, -n;

саніта́рныя насі́лкі Kránkentrage f

насі́лле н. разм.

1. (прымус) Zwang m -(e)s; Gewált f - (над кім-н. an D);

2. (фізічнае ўздзеянне) Gewálttat f -, -en; Unterdrückung f - (прыгнёт);

ужы́ць насі́лле Gewált ánwenden* [gebráuchen]

насі́лу прысл. mit knápper Not, mit Müh und Not, mit Ach und Krach; kaum

насі́льна прысл. разм. gewáltsam; mit Gewált

насі́льшчык м. Gepä́ckträger m -s, -; Träger m

насі́цца

1. (хутка рухацца) (umhér)laufen* vi (s), rénnen* vi (s); (herúm)flíegen* vi (s) (лятаць);

2. перан. úmgehen* vi (s), úmlaufen* vi (s);

но́сяцца чу́ткі es géhen Gerüchte um;

насі́цца ў паве́тры (адчувацца) es liegt in der Luft;

3. (з кім-н., чым-н.):

насі́цца з ду́мкай sich mit dem Gedánken trágen*;

з ім на́дта мно́га насі́ліся man gab sich állzu viel mit ihm ab;

4. (пра адзенне) sich trágen*, háltbar sein;

◊

насі́цца з кім-н. [чым-н.] як з пі́санай то́рбай ein gróßes Getúe mit j-m [etw. D] máchen; j-n (etw.) wie ein róhes Ei behándeln

насі́ць

1. trágen* vt;

насі́ць дзіця́ на рука́х das Kind auf dem Arm trágen*;

2. (адзенне, аздабленні і г. д.) trágen* vt, ánhaben vt;

3.:

насі́ць про́звішча [зва́нне] éinen Námen [Títel] trágen*, führen vt;

4.:

насі́ць хара́ктар den Charákter [kɑ-] háben (G або von D);

◊

насі́ць на рука́х каго-н. j-n auf (den) Händen trágen*;

ледзь но́гі но́сяць sich kaum auf den Béinen hálten können*

наска́льны

1. археал.:

наска́льны жы́вапіс Höhlenmalerei f -; Félszeichnungen pl, Félsmalereien pl;

2. бат. félsenliebend

насканда́ліць разм. lärmen vi; Lärm [Krach, Radáu] máchen; randalíeren vi

наскіда́ць (in Ménge) (áb)wérfen* vt; zusámmenwerfen* vt (у кучу)