Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а д е ё і к л о у ы ь э ю я .

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я -

напла́каць sich die Áugen rot wéinen;

◊

кот напла́каў разм. so viel die Kátze auf dem Schwánz(e) wégträgt; sovíel wie nichts

напластава́нне н. тс. геал. Áufschichtung f -, -en, Lágerung f -, -en, Schíchtenbildung f -, -en

напластава́ны áufgeschichtet; ábgelagert (геал.)

напластава́цца sich áufschichten; геал. sich áblagern

напласто́ўваць áufschichten vt

напле́сці

1. (у вялікай колькасці) (in gróßer Ménge) fléchten* vt, klöppeln vt;

2. разм. (наплесці немаведама чаго) Únsinn zusámmenreden, Únsinn schwátzen;

напле́сці на каго-н. j-n verléumden

напле́чнік м. Schúlterstück n -s, -e

наплыва́ць, наплы́сці herbéiströmen vi (s); zusámmenströmen vi (s) (тс. перан.)

наплы́ў м.

1. (наведвальнікаў) Ándrang m -(e)s; Zústrom m -(e)s; Áuflauf m -(e)s, -läufe;

2. (на дрэве) Áuswuchs m -(e)s, -wüchse, Béule f -, -n;

3. (кіно) Überbléndung f -

наплява́ць

1. voll spúcken, voll spéien*, bespúcken vt, spúcken vi (на што-н. auf A);

2.:

яму́ наплява́ць на гэ́та er pfeift daráuf, das ist ihm schnúppe, er fragt den Téufel danách, es ist ihm (álles) wurst [wurscht]