Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у х ц ч ш ы э ю я ’

абсе́чаны beháuen

абсе́яны

1. с.-г. besät;

2. (абсыпаны чым-н.) übersä́t, bedéckt

абсе́яць

1. с.-г. besäen vt;

2. (пакрыць чым-н.) übersä́en vt, bedécken vt

абсі́вераць (загрубець ад ветру) rau und ríssig wérden

абскака́ць

1. (вакол каго-н., чаго-н.) um j-m, um etw. (A) galoppíeren vi; umréiten* vt;

2. перан. (апярэдзіць у чым-н.) j-m überhólen

абска́рджанне н. юрыд. Berúfung f -, -en, Beschwérde f -, -n;

прысу́д абска́рджанню не падляга́е gégen das Úrteil kann kéine Berufúng éingelegt wérden

абска́рджаны ángefochten;

прысу́д не мо́жа быць абска́рджаны gégen das Úrteil kann kéine Berufúng éingeleitet wérden

абска́рджванне н. Berúfung f -, -en

абска́рджваць, абска́рдзіць юрыд. Beschwérde [Protést, Berufúng] éinlegen; appellíeren vi; ánfechten* vt;

абска́рджваць прысу́д gégen ein Úrteil Berufúng éinlegen

абскраба́ць ábschaben vt, ábkratzen vt