Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
абвжзлмноруыэ.’
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшя

дактара́нт м Habilitánd m -en, -en

дактаранту́ра ж Habilitatión f -, -en

дактры́на ж Doktrín f -, -en; Léhre f -, -n

дактрынёрскі doktrinär

дактрынёрства н Dogmatísmus m -

дактыласкапі́чны daktyloskópisch;

дактыласкапі́чны адбі́так Fíngerabdruck m -(e)s, -drücke

дактыласкапі́я ж Daktyloskopíe f - (Methode zur Feststellung einer Person nach Fingerabdrücken)

даку́ка ж разм

1. (турбота) Sórge f -, -n; Befürchtung f -, -en; Kúmmer m -s, -;

2. (абцяжарванне) Belästigung f -, -en; zúdringliches Bítten;

3. (нуда, маркота) Lángweiligkeit f -, -en;

4. (зайздрасць, злосць) Ärger m -s; Verdrúss m -es; Neid m -(e)s

даку́ль прысл разм

1. (да якога месца?) bis wohín?; bis zu wélcher Stélle?

2. (да якога часу?, як доўга?) wie lánge?; bis wann?

дакуме́нт м

1. (дзелавая папера) Dokumént n -es, -e;

афармля́ць дакуме́нт ein Dokumént áusfertigen;

візава́ць дакуме́нт ein Dokumént visíeren [-vi-] завяра́ць дакуме́нт ein Dokumént begláubigen;

уруча́ць дакуме́нт ein Dokumént áushändigen;

заснава́льніцкі дакуме́нт konstituíerendes Dokumént, Gründungsurkunde f;

пацвярджа́льны дакуме́нт Belég m -(e)s, -e; Náchweis m -(e)s, -e;

суправаджа́льны дакуме́нт Begléitschein m;

юрыды́чны дакуме́нт Réchtsdokument n, jurístisches Dokumént;

2. (пасведчанне асобы) Áusweis m -es, -e;

3. (грамата) Úrkunde f -, -n;

4. (важная папера) Beschéinigung f -, -en; Schríftstück n -(e)s, -e; Schein m -(e)s, -e;

◊ ва́шы дакуме́нты, калі́ ла́ска! Íhre Papíere, bítte!