вынясе́нне
вынясе́нне прысу́ду Úrteilsverkündung
вынясе́нне
вынясе́нне прысу́ду Úrteilsverkündung
выня́так (выключэнне) Áusnahme
за выня́ткам mit Áusnahme (
выня́тка
1. (урывак з тэксту) Zitát
2. (прапушчаная частка тэксту) Ábkürzung
вы́няць heráusnehmen*
вы́няць стрэ́мку éinen Splítter heráusziehen*
вы́пагадзіцца
вы́пад
1.
2.
вы́падак
1. Fall
няшча́сны вы́падак Únglücksfall
спрэ́чны вы́падак Stréitfall
выклю́чны [надзвыча́йны] вы́падак Áusnahmefall
2. (зручны момант) Gelégenheit
карыста́цца вы́падкам éine Gelégenheit nútzen;
пры вы́падку bei Gelégenheit, gelégentlich;
3. (выпадковасць) Zúfall
у вы́падку (чаго
у вы́падку калі́… im Fall, dass…;
у гэ́тым вы́падку gegébenenfalls; im vórliegenden Fall;
на ўся́(ля́)кі вы́падак auf [für] jeden Fall, auf álle Fälle;
ні ў які́м вы́падку kéinesfalls, auf kéinen Fall;
у кра́йнім вы́падку nótfalls, im äußersten Fall, im Nótfall;
у адваро́тным вы́падку ánder(e)nfalls, im entgégengesetzten Fall, sonst, ansónsten
выпада́ць
1. (вывальвацца) (her)áusfallen*
2.
3.
4. (на долю) zúfallen*
5. (здарацца) sein*
выпадзе́нне
1. (валасоў, зубоў
выпадзе́нне валасо́ў Háarausfall
2.:
выпадзе́нне сне́гу Schnéefall!
вы́падкам, выпадко́ва