выпада́ць

1. (вывальвацца) (her)usfallen* vi (s); herusgleiten* vi (s); entgliten* vi (s) (з чаго D) (выслізнуць);

2. метэар (пра ападкі) fllen* vi (s);

3. хім usscheiden* vi (s);

4. (на долю) zfallen* vi (s); zutil wrden (пра шчасце, гонар);

5. (здарацца) sein* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)