вы́падак м

1. Fall m -(e)s, Fälle; Vrfall m, Begbenheit f -, -en; Geschhnis n -ses, -se, Vrkommnis n -ses, -se (здарэнне); Zwschenfall m (інцыдэнт);

няшча́сны вы́падак Únglücksfall m, Únfall m;

спрэ́чны вы́падак Stritfall m;

выклю́чны [надзвыча́йны] вы́падак usnahmefall m, Snderfall m;

2. (зручны момант) Gelgenheit f , -en;

карыста́цца вы́падкам ine Gelgenheit ntzen;

пры вы́падку bei Gelgenheit, gelgentlich;

3. (выпадковасць) Zfall m -s, -fälle;

у вы́падку (чаго) im Flle (G);

у вы́падку калі́ im Fall, dass…;

у гэ́тым вы́падку gegbenenfalls; im vrliegenden Fall;

на ўся́(ля́)кі вы́падак auf [für] jeden Fall, auf lle Fälle;

ні ў які́м вы́падку kinesfalls, auf kinen Fall;

у кра́йнім вы́падку ntfalls, im äußersten Fall, im Ntfall;

у адваро́тным вы́падку nder(e)nfalls, im entggengesetzten Fall, sonst, ansnsten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)