Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
адеёіклоуыьэюя.
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэя-

назна́чаны bestímmt, féstgelegt, féstgesetzt, áusgemacht;

у назна́чаны тэ́рмін in bestímmte [áusgemachte] Zeit

назнача́цца разм. зал. стан bestímmt [féstgesetzt, féstgelegt] wérden; гл. тс. прызначацца

назнача́ць, назна́чыць разм.

1. (прызначыць) bestímmen vt, féstsetzen аддз. vt;

назнача́ць штраф éine Stráfe verhängen (каму-н. über A);

назнача́ць пасе́джанне éine Sítzung ánberaumen [ánsetzen];

назнача́ць вы́бары die Wáhlen áusschreiben*;

2. (надаць годнасць) ernénnen* vt, éinsetzen vt; berúfen* vt, benénnen* vt;

3. (прадпісаць) ánordnen vt;

назнача́ць ле́кі éine Arznéi verschréiben*; гл. тс. прызначаць

назначэ́нне н. разм.

1. (вызначэнне) Bestímmung -, -en, Féstsetzung f -, -en;

назначэ́нне тэ́рміну die Féstsetzung des Termíns;

назначэ́нне вы́бараў die Áusschreibung [die Ánsetzung] der Wáhlen;

2. (на пасаду) Ernénnung f -, -en, Bestímmung f -, -en, Nominíerung f -, -en; Berúfung f -;

3. (прадпісанне доктара) Vórschrift -, -en, Verórdnung f -, -en;

4. (мэта прызначэння) Bestímmung f -, -en, Zweck m -(e)s, -e; гл. прызначэнне

назо́йліва прысл. áufdringlich

назо́йлівасць ж. Áufdringlichkeit f -, Zúdringlichkeit f -

назо́йлівы áufdringlich, zúdringlich

назо́ла ж. разм.

1. Lästigkeit f -, Zúdringlichkeit -;

2. м., ж. (пра чалавека) éiner [éine], der [die] sehr áufdringlich [zúdringlich] ist

назо́ўнік м.

1. грам. Súbstantiv n -s, -e;

2. матэм. Nénner m -s, -;

прыве́сці да агу́льнага назо́ўніка auf éinen geméinsamen Nénner bríngen*

назо́ўны:

назо́ўны склон грам. Nóminativ m -s, -e, Wérfall m -s, -fälle, érster Fall