аблы́таць, аблы́тваць
1. (чым
2.
аблы́таць, аблы́тваць
1. (чым
2.
аблюбава́ны
аблюбава́ць
абляга́ць
аблягча́ць, аблягчы́ць
1. erléichtern
аблягча́ць пра́цу die Árbeit erléichtern;
2. (зменшыць боль
аблягча́ць стано́вішча die Láge míldern;
◊ аблягча́ць душу́ sein Herz in Wórten [Tränen] erléichtern
аблягчэ́нне
1. Erléichterung
2. (змяншэнне болю
3. (памяншэнне вагі) Gewíchtsverminderung
аблямава́ны éingefasst, umsäumt, gesäumt, mit éiner Kánte [Bórte] verséhen
аблямава́ць, аблямо́ўваць éinfassen
аблямо́ўка
абля́паць, абля́пваць besprítzen
абля́паць гра́ззю mit Schmutz [Dreck (