Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у х ц ч ш ы э ю я ’

абліва́ць begíeßen* vt, übergíeßen* vt; überschǘtten vt;

◊ абліва́ць памы́ямі [гра́ззю] verléumden vt; j-m étwas Schléchtes ánhängen; j-m durch den Schmutz zíehen*

абліга́цыя ж Obligatión f -, -en; Ánleiheschein m -(e)s, -e

абліза́цца, аблі́звацца

1. sich (D) die Líppen lécken;

2. перан (зайздросціць) néidisch sein (каму-н, чаму-н auf A)

абліза́ць (be) lécken vt, áblecken vt;

◊ па́льчыкі аблі́жаш! разм lécker!, dúfte!; da läuft éinem das Wásser im Mund zu sámmen

аблі́зваць (be)lécken;

◊ па́льчыкі аблі́жаш разм dúfte!; danách möchte man sich die Fínger lécken

абліпа́ць

1. (пакрыцца чым-н ліпкім) sich bedécken (mit étwas Klébrigem);

2. (шчыльна прылягаць) eng ánliegen

аблі́пка:

у аблі́пку eng ánliegend

аблі́ты begóssen; überschüttet (паабліваны)

абліцава́ны, абліцо́ваны verkléidet

абліцава́ць, абліцо́ўваць буд verkléiden vt, verblénden vt