абвінава́ціць beschúldigen vt, bezíchtigen vt (у чым-н G); юрыд ánklagen vt (у чым-н G, wégen G);
абвінава́ціць каго-н у чым-н j-m etw. zur Last légen; j-m etw. ánlasten; j-m die Schuld geben*; j-n für schúldig hálten*
абвінава́чанне н Beschúldigung f-, -en; юрыд Ánklage f-, -n (у чым-н G);
прад’яві́ць абвінава́чанне каму-н Ánklage erhében* (gegen A)
абвінава́чаны м Ángeklagte (sub) m, f -n, -n (адданы пад суд); Beschúldigte (sub) m, f -n, -n (які знаходзіцца пад следствам)
абвінава́чвацца beschúldigt [ángeklagt] wérden
абвінава́чваць гл абвінаваціць
абвіну́ць (ахінуць, абкруціць) (herúm)wickeln vt (шалік); éinwickeln vt, éinschlagen* vt (кнігу і г. д.)
абвіса́ць herábhängen* vi (h, s), schlaff herúnterhängen*
абві́слы разм (heráb)hängend; schlaff (друзлы, вялы)
абві́цца sich schlíngen*, sich wínden* (вакол чаго-н um A); sich ránken (аб раслінах)