абла́джванне
1. Régelung
2. (апрацоўка) Beárbeitung
абла́джванне
1. Régelung
2. (апрацоўка) Beárbeitung
абла́дзіць órdnen
абла́дзіць спра́ву éine Ángelegenheit régeln; éine Sáche ins Réine bríngen* (
аблажны́:
аблажны́ дождж ánhaltender Régen; Lándregen
аблажы́цца
1. sich umgében* (чым
2. (пакрыцца, зацягнуцца, завалачыся) sich verhüllen, sich bedécken;
не́ба аблажы́лася хма́рамі der Hímmel bedéckte sich mit Wólken, der Hímmel hat sich bewölkt
аблажы́ць
абла́зіць
1. (абхадзіць, пабыць усюды) überáll herúmklettern;
2.
аблакаці́цца, аблако́чвацца sich auf die [den] Éll(en)bogen stützen
аблама́ны ábgebrochen
аблама́ць ábbrechen*
абласны́
1. Gebíets-, Regionál-;
го́рад абласно́га падпарадкава́ння gebíetsunmittelbare Stadt;
2. (мясцовы) territoriál begrénzt, lokál; múndartlich, dialektál (дыялектны)