надзі́ва прысл. zum Erstáunen, zur Verwúnderung; áußerordentlich, sehr
надзіма́насць ж. разм. Hóchnäsigkeit f -
надзіма́ны
1. áufgeblasen;
2. разм. (фанабэрысты) áufgeblasen, hóchnäsig
надзіма́цца
1. sich áufblähen, sich áufblasen*; ánschwellen* vi (s);
2. перан. (пакрыўдзіцца) schmóllen vi; gekränkt [beléidigt] tun*;
3. перан. разм. (рабіць важны выгляд) sich áufblasen*, éingebildet wérden [sein]
надзі́р м. астр. Nádir [Nadír] m -s
на́дзіць ánlócken vt, ánziehen* vt; ködern vt (прыкормліваць)
надзьмува́цца, надзьму́цца гл. надзімацца
надзьму́ты
1. áufgeblasen;
2. разм. (фанабэрысты) áufgeblasen; hóchnäsig;
3. (абскарджаны) únzufrieden, schmóllend, böse
надзьму́ць
1. áufblasen* vt; áufpumpen vt (помпай);
ве́цер надзьму́ў ве́тразь der Wind blähte das Ségel;
2. (нанесці – пра вецер і г. д.) heránwehen vt;
надзьму́ць гу́бы schmóllen vi, beléidigt tun*