даказа́ць, дака́зваць bewéisen*
што і патрэ́бна было́ даказа́ць was zu bewéisen war;
◊ даказа́ць сваё auf séinem Stándpunkt [Recht] behárren
даказа́ць, дака́зваць bewéisen*
што і патрэ́бна было́ даказа́ць was zu bewéisen war;
◊ даказа́ць сваё auf séinem Stándpunkt [Recht] behárren
дакало́ць
1. (дровы) zu Énde [fértig] (zer)hácken;
2.
дакана́ць
1. (давесці да знямогі) zu Grúnde ríchten; verníchten
гэ́та яго́ дакана́ла das gab ihm den Rest;
2. (дакончыць) erlédigen
дакапа́цца
1. (дабрацца да чаго
дакапа́цца да вады́ gráben*, bis man auf Wásser stößt;
2.
дакапа́цца да су́тнасці спра́вы der Sáche auf den Grund kómmen*
дакапа́ць
1. (дакончыць капаць) zu Énde gráben*;
2.
дакапіталісты́чны vórkapitalistisch
Дака́р
дакара́ць (каго
дакаці́цца
1. (hín)róllen
2. (распаўсюдзіцца) erréichen
3.
◊ глядзі́це, да чаго́ ён дакаці́ўся! na, séhen Sie, wie tief er gesúnken ist!
дакаці́ць
1. heránrollen
2.
за дзве гадзі́ны мы дакаці́лі да го́рада