Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у х ц ч ш ы э ю я ’

абвіва́цца sich wínden*, sich schlíngen* (вакол чаго-н um A); sich ránken (аб раслінах)

абвіва́ць umwíckeln vt (чым-н mit D); umwínden* vt, umschlíngen* vt

абвінава́ўца м ж Ánkläger m -s

абвінава́ўчы Ánklage-;

абвінава́ўч акт Ánklageakt m -(e)s, -e;

абвінава́ўчая прамо́ва Ánklagerede f-, -n

абвінава́ціць beschúldigen vt, bezíchtigen vt (у чым-н G); юрыд ánklagen vt (у чым-н G, wégen G);

абвінава́ціць каго-н у чым-н j-m etw. zur Last légen; j-m etw. ánlasten; j-m die Schuld geben*; j-n für schúldig hálten*

абвінава́чанне н Beschúldigung f-, -en; юрыд Ánklage f-, -n (у чым-н G);

прад’яві́ць абвінава́чанне каму-н Ánklage erhében* (gegen A)

абвінава́чаны м Ángeklagte (sub) m, f -n, -n (адданы пад суд); Beschúldigte (sub) m, f -n, -n (які знаходзіцца пад следствам)

абвінава́чвацца beschúldigt [ángeklagt] wérden

абвінава́чваць гл абвінаваціць

абвіну́ць (ахінуць, абкруціць) (herúm)wickeln vt (шалік); éinwickeln vt, éinschlagen* vt (кнігу і г. д.)