навуко́ватэхні́чны wíssenschaftlich-téchnisch
Verbum
анлайнавы слоўнікнавуко́вец
навуко́вы wíssenschaftlich;
навуко́вы рабо́тнік Wíssenschaftler
з навуко́вага пу́нкту по́гляду vom wíssenschaftlichen Stándpunkt aus;
займа́цца навуко́вай пра́цай sich wíssenschaftlich betätigen
навуча́льна
навуча́льны (які мае дачыненне да вучобы) Léhr-, Únterrichts-, Schul-; Stúdi¦en-, Bíldungs-;
навуча́льная ўстано́ва Bíldungseinrichtung
навуча́льны год Léhrjahr
прарэ́ктар па навуча́льнай рабо́це Proréktor für Stúdi¦enangelegenheiten
навуча́нне
1. Lérnen
быць у навуча́нні in der Léhre [Áusbildung] sein (у каго
ско́нчыць навуча́нне das Stúdi¦um ábschließen* [beénden]; die Schúle absolvíeren [-´vi:-] [ábschließen*]; die Léhre ábschließen* (навучыцца рамяству);
2. (выкладанне) Únterricht
3.
заво́чнае навуча́нне Férnstudi¦um
во́чнае навуча́нне diréktes Stúdium, Diréktstudi¦um
наву́чаны
1. gelérnt; geschúlt (кваліфікаваны, натрэніраваны); áusgebildet (падрыхтаваны);
2. (наведзены на думку, падвучаны, падгавораны) ángestiftet
навуча́цца lérnen
навуча́ць, навучы́ць
1. léhren
2. (падгаварыць) ánstiften
навучы́цца (er)lérnen