Verbum

ку́рава, ‑а, н.

Разм. Куродым, курадым. Курава ішло далей, агортваючы дымам дзве трыццацісвячовыя лямпачкі пад столлю. Гартны. І пахне яшчэ перагарам вугалю і газавым куравам. Лынькоў.

курава́й, ‑ю, м.

Род травяністых раслін ці кустоў сямейства матыльковых з перыстымі лістамі і белымі, жоўтымі, сінімі, фіялетавымі або ружовымі кветкамі.

кураво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Тое, што і курагадовец.

кураво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Жан. да куравод.

2. Тое, што і квактуха.

кура́вы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Курны. Пры цьмяным асвятленні куравай лямпы камера здавалася бруднай трушчобай. Колас.

курага́, ‑і, ДМ ‑разе, ж., зб.

Разрэзаныя папалам і высушаныя без костачак абрыкосы.

[Ад цюрк. куруг — сухі.]

курагадо́вец, ‑доўца, м.

Той, хто займаецца развядзеннем курэй.

курагадо́ўля, ‑і, ж.

Развядзенне курэй як галіна птушкагадоўлі.

курагадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да курагадоўлі. Курагадоўчая ферма.

курады́м,

гл. куродым.