Verbum

аквала́нг, ‑а, м.

Апарат для дыхання пад вадою.

[Ад лац. aqua — вада і англ. lung — лёгкае.]

аквалангі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Плывец, які карыстаецца аквалангам. Заўважыўшы аквалангіста, .. [зелянушкі] асядаюць на дно ў такой позе, нібы на іх хвастах з’явіліся грузілы. Матрунёнак.

аквалангі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да аквалангіст.

аквамары́н, ‑у, м.

Каштоўны камень сінявата-зялёнай або блакітнай афарбоўкі, разнавіднасць берылу.

[Ад лац. aqua marina — марская вада.]

аквамары́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да аквамарыну. Аквамарынавае шкло. // Зроблены з аквамарыну. Аквамарынавы пярсцёнак.

2. Колеру аквамарыну. Аквамарынавы фон.

аквана́ўт, ‑а, М ‑ўце, м.

Даследчык мора, які праводзіць назіранні пад вадой.

аквана́ўтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да акванаўт.

аквана́ўтыка, ‑і, ДМ ‑тыпы, ж.

Спец. Навука, якая займаецца вывучэннем магчымасцей доўгага знаходжання чалавека ў моры пад вадой.

[Ад лац. aqua — вада і грэч. nautes — які плавае.]

аквапла́н, ‑а, м.

Невялікі спартыўны плыт, які служыць для слізгацення спартсмена па вадзе на буксіры за самаходнымі суднамі. У .. [секцыі воднага спорту] дзесяткі юнакоў і дзяўчат авалодваюць майстэрствам ваджэння скутэраў, гоначных маторных ладак, аквапланаў. «Звязда».

[Ад лац. aqua — вада і planum — плоскасць.]

аква́рыум, ‑а, м.

1. Штучны вадаём або шкляная пасудзіна для ўтрымання і гадоўлі рыб, водных жывёл і раслін. Марскі акварыум.

2. Збудаванне, спецыяльная ўстанова для вывучэння і дэманстрацыі водных жывёл і раслін.

[Лац. aquarium.]