Verbum

аку́кліванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. акуклівацца — акукліцца.

аку́клівацца, ‑аецца.

Незак. да акукліцца.

аку́кліцца, ‑ліцца; зак.

Спец. Ператварыць з лічынкі ў кукалку.

аку́ла, ‑ы, ж.

Вялікая драпежная марская рыба з вераценападобным целам і вялікай пашчай. / у перан. ужыв. Біржавыя акулы. Імперыялістычныя акулы.

[Ад стараж. нарв. hakall.]

аку́лавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да акулы. Акулавы хвост.

2. у знач. наз. аку́лавыя, ‑ых. Падклас драпежных рыб.

акула́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да акулачыцца.

акула́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Стаць кулаком.

акулірава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акуліраваць.

акулірава́цца, ‑руецца; незак.

Зал. да акуліраваць.

акулірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Прышчапіць (прышчэпліваць) адну расліну вочкам другой расліны. Акуліраваць дзічку.

[Ад лац. oculus — вока.]