аквамары́н, ‑у, м.

Каштоўны камень сінявата-зялёнай або блакітнай афарбоўкі, разнавіднасць берылу.

[Ад лац. aqua marina — марская вада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)