Verbum

курсі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Слухачка вышэйшых жаночых курсаў у дарэвалюцыйнай Расіі канца 19 і пачатку 20 стст.

курсі́ў, ‑сіву, м.

Друкарскі нахільны шрыфт з напісаннем літар, падобным да рукапіснага.

[Ад лац. cursiva (litera) — скорапіс.]

курсі́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да курсіву. Курсіўны набор.

курсо́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да курсоўкі. Курсовачнае лячэнне. // Які лечыцца па курсоўцы. Курсовачныя хворыя.

курсо́граф, ‑а, м.

Спец. Навігацыйны прыбор для аўтаматычнага запісу курсу карабля (судна).

курсо́рны, ‑ая, ‑ае.

Беглы, без падрабязнага разбору (пра школьнае чытанне тэкстаў на замежнай мове).

[Ад лац. cursóris — беглы.]

курсо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы; Р мн. ‑совак; ж.

Дакумент на права лячэння і харчавання на курорце, звычайна з забеспячэннем жылплошчай за межамі санаторыя.

ку́рсы,

гл. курс (у 4 знач.).

курта́ж, ‑у, м.

У капіталістычных краінах — узнагарода маклеру або іншым пасрэднікам у камерцыйных здзелках.

[Фр. courtage.]

курта́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да куртажу. Куртажны працэнт.