дэзарыента́цыя, ‑і,
[Фр. désorientation.]
дэзарыента́цыя, ‑і,
[Фр. désorientation.]
дэзерці́р, ‑а,
Той, хто зрабіў дэзерцірства.
[Фр. déserteur.]
дэзерці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Ухіліцца (ухіляцца) ад воінскага абавязку, зрабіць (рабіць) дэзерцірства.
дэзерці́рскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дэзерціра, да дэзерцірства, уласцівы ім.
дэзерці́рства, ‑а,
Самавольныя ўцёкі з ваеннай службы або ўхіленне ад прызыву ў армію.
дэзідэра́ты, ‑аў;
Прадметы, неабходныя для папаўнення якой‑н. калекцыі, бібліятэкі, гербарыя і пад.
[Ад лац. desiderata — тое, чаго жадаюць.]
дэзінсекцы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дэзінсекцыі.
дэзінсе́кцыя, ‑і,
Знішчэнне шкодных насякомых спецыяльнымі сродкамі; ачыстка чаго‑н. ад шкодных насякомых.
[Ад фр. dés — ад‑, раз- і лац. insectum — насякомае.]
дэзінтэгра́тар, ‑а,
Машына для драбнення і перамешвання сыпкіх рэчываў (зямлі, солі, руды і пад.).
дэзінтэгра́цыя, ‑і,
Распадзенне, расчляненне цэлага на састаўныя часткі;
[Ад фр. dés — ад‑, раз- і лац. integer — суцэльны.]