Verbum

марадзёр, ‑а, м.

1. Той, хто грабіць забітых і раненых на полі бою і займаецца грабяжом насельніцтва ў час вайны. Каб ноч віднейшая была, Ноч на чужой зямлі, Шміт марадзёрам загадаў Будынкі падпаліць. Танк. Па дарозе ехалі фурманкі.., нагружаныя нарабаваным дабром... — Траха не будзе, калі аднаго марадзёра мы затрымаем, — рашыў Мікола. Новікаў.

2. перан. Разм. Спекулянт, які прадае тавары па вельмі высокай цане.

[Фр. maraudeur — грабежнік.]

марадзёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да марадзёр (у 2 знач.).

марадзёрскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да марадзёра, уласцівы марадзёру. Марадзёрскі ўчынак.

марадзёрства, ‑а, н.

Учынкі марадзёра; грабеж. Неўзабаве .. [Шусту] і самому давялося пераканацца, што атрад слаба звязаны з насельніцтвам: усё цяжэй было здабываць прадукты харчавання, пракідаліся нават выпадкі марадзёрства. Шчарбатаў.

марадзёрстваваць, ‑ствую, ‑ствуеш, ‑ствуе; незак.

Займацца марадзёрствам.

маразабо́іна, ‑ы, ж.

Знешняя падоўжная трэшчына ствала, якая ўтвараецца пры моцных маразах у выніку нераўнамернага ахаладжэння вонкавых і ўнутраных слаёў драўніны.

маразабо́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўтвараецца ў раслін у выніку моцных маразоў. Маразабойная трэшчына.

2. Які мае маразабоіны. Маразабойнае дрэва.

маразі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Камера халадзільніка для хуткага замарожвання мясных, рыбных і інш. харчовых прадуктаў.

маразі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да замарожвання, служыць для замарожвання (харчовых прадуктаў). Маразільны цэх. Маразільная камера.

мара́зм, ‑у, м.

1. Стан поўнага ўпадку псіхічнай і фізічнай дзейнасці чалавека ў сувязі са старасцю або працяглай хваробай. Старэчы маразм.

2. перан. Упадак, разлажэнне. Маразм капіталістычнага грамадства.

[Ад грэч. marasmos — знясіленне, заняпад сіл.]