Verbum

матрыцава́цца, ‑цуецца; незак.

Зал. да матрыцаваць.

матрыцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак. і незак., што.

Спец. Зрабіць (рабіць) матрыцу чаго‑н.

ма́трычны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да матрыцы. // Прызначаны для матрыц. Матрычны кардон.

матрыярха́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да матрыярхату. Матрыярхальны род.

матрыярха́т, ‑у, М ‑хаце, м.

Перыяд у развіцці першабытнаабшчыннага ладу, на працягу якога жанчына адыгрывала кіруючую ролю ў гаспадарчым і грамадскім жыцці.

[Лац. mater — маці і грэч. archē — улада.]

мату́з, ‑а, м.

Разм.

1. Скручаная вузкая палоска тканіны, шнурочак для завязкі. Суконным тугім матузом Кустам завязалі галовы, Каб вецер дрыготкі і гром З іх цвет не атрэслі ліловы. Калачынскі.

2. пераважна мн. (матузы́, ‑оў). Завязкі ў фартуху, шапцы-вушанцы і пад. Зося спрабавала завязаць непакорлівыя матузы халата, але рукі дрыжалі, матузы выслізгвалі з пальцаў. Стаховіч.

мату́лін, ‑а.

Які мае адносіны да матулі, належыць матулі.

мату́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Разм. Ласк. да матуля.

мату́льчын, ‑а.

Які мае адносіны да матулькі, належыць матульцы.

мату́ля, ‑і, ж.

Разм. ласк. Тое, што і мама.