поліўрэта́навы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да поліурэтану. // Зроблены з поліурэтану. Поліурэтанавае пакрыццё.
поліфані́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да поліфаніі.
поліфані́я, ‑і, ж.
Спец. Адначасовае спалучэнне ў вакальным або інструментальным творы некалькіх галасоў; многагалоссе.
[Грэч. polyphōnia.]
поліхраматы́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Уласцівы паліхроміі; шматколерны.
поліэмбрыёнія, ‑і, ж.
Спец. Утварэнне некалькіх зародкаў з адной яйцаклеткі ў жывёлы і ў адным семені ў расліны.
[Ад грэч. poly — многа і embryon — зародак.]
поліэтыле́н, ‑у, м.
Спец. Прадукт полімерызацыі этылену, які выкарыстоўваецца для вытворчасці пластычных мас.
поліэтыле́навы, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да поліэтылену. Поліэтыленавая вытворчасць. // Зроблены з поліэтылену. Поліэтыленавы настольнік.
поліяміэлі́т, ‑у, М ‑ліце, м.
Эпідэмічны дзіцячы параліч — вострае інфекцыйнае захворванне, якое паражае ў асноўным нервовую сістэму.
[Ад грэч. polios — шэры і myelos — касцявы мозг.]
полк, палка, м.
1. Самастойная вайсковая адзінка, якая звычайна ўваходзіць у склад дывізіі або брыгады. Стралковы полк. □ Задача ўзвода, як і ўсяго палка, была — заняць рэйхстаг... Хомчанка. Праходзяць за ротаю рота гвардзейскія нашы палкі. Аўрамчык.
2. перан.; чаго. Вялікая колькасць, мноства. [Камендант:] — За ім [Шэметам], відаць, полк падшыванцаў стаіць. Бажко. Стаяць палкі баравікоў; дрыжыць басок чмяліны. Вялюгін.
•••
Кавалергардскі полк — першы полк гвардзейскай цяжкай кавалерыі, які ахоўваў асоб царскай фаміліі.
У нашым палку прыбыло гл. прыбыць.
по́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
1. Кавалак тканіны ва ўсю першапачатковую шырыню. Спадніца з трох полак. □ Вярнуўшыся ў хату, Салвесіха адламала калючы ліст сталетніку, разлупіла яго напалам, прыклала да раны і ўбінтавала галаву беленькай паркалёвай, адарванай ад старой сарочкі, палкай. Сабаленка.
2. Лаўка ў вагоне для сядзення або ляжання. Ярмолаў узлез на верхнюю полку, лёг і заплюшчыў вочы. Кулакоўскі.