поліфані́я, ‑і, ж.
Спец. Адначасовае спалучэнне ў вакальным або інструментальным творы некалькіх галасоў; многагалоссе.
[Грэч. polyphōnia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)