макрараён, ‑а, м.
Спец. Найбольшая адзінка, у якую можна аб’яднаць па якіх‑н. прыкметах розныя мясцовасці пры раяніраванні; проціл. мікрараён.
макрарэлье́ф, ‑у, м.
Рэльеф мясцовасці са значнымі ваганнямі вышынь; проціл. мікрарэльеф.
[Ад грэч. makrós — вялікі і рэльеф.]
макрасве́т, ‑у, М ‑свеце, м.
Свет вельмі вялікіх велічынь; проціл. мікрасвет. Апісанне з’яў у макрасвеце.
макраскапі́чны, ‑ая, ‑ае.
Відны простым вокам. // Які праводзіцца, робіцца без мікраскопа. Макраскапічныя назіранні.
макраструкту́ра, ‑ы, ж.
Спец. Будова цвёрдых рэчываў, бачная простым вокам або пры невялікім павелічэнні; проціл. мікраструктура.
[Ад грэч. makrós — вялікі і лац. structura — будова.]
макрата́, ‑ы, ДМ ‑раце, ж.
Вада, вільгаць, якія пакрываюць, пранізваюць што‑н. Боты набраклі, ногі ныюць і заходзяцца ад волі і макраты. Грахоўскі. // Разм. Мокрае, дажджлівае надвор’е. Поезд прывёз на глухую, залітую дажджом станцыю і пайшоў сабе далей. Як хочаш дабірайся да «горада», як хочаш ратуйся ад макраты і гразі. Лось.
макраце́ла, ‑а, н.
Фізічнае цела вялікіх памераў. Траекторыя руху макрацела.
макрацэфа́л, ‑а, м.
Спец. Чалавек з вялікай або падоўжанай спераду назад галавой; проціл. мікрацэфал.
макрацэфа́лія, ‑і, ж.
Спец. Празмерная велічыня галавы або падоўжанасць галавы спераду назад.
[Ад грэч. makrós — вялікі і kephalē — галава.]
макро́та, ‑ы, ДМ ‑роце, ж.
Слізістыя і гнойныя выдзяленні з лёгкіх або дыхальных шляхоў. Кашаль з макротай. □ — Палачкі Коха ў макроце знайшлі, — растлумачыў па ўсіх правілах медыцыны брат. Дамашэвіч.