Verbum

ку́пчык, ‑а, м.

Разм. Купец, звычайна малады ці небагаты. Уздагон вазакам нехта весела едзе, — То купчык на санках імчыць. Бядуля.

купчы́ха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Разм.

1. Жонка купца.

2. Жанчына, дзяўчына з купецкага саслоўя.

купэ́, нескл., н.

Асобнае памяшканне, аддзяленне ў вагоне для некалькіх пасажыраў. У вагоне пасажыраў было мала. Пападаліся нават зусім пустыя купэ. Колас.

[Фр. coupé.]

купэ́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць купэйнага. Даплата за купэйнасць.

купэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і купіраваны. Выбірай любое месца: агульны вагон, плацкартны, купэйны, мяккі. Няхай.

купю́ра ​¹, ‑ы, ж.

Скарачэнне, пропуск у тэксце літаратурнага або музычнага твора. Паасобныя купюры, зробленыя тэатрам, толькі дапамагаюць раскрыццю сутнасці п’есы. Лужанін. Выдавецтва, каб не даць поваду для прыдзірак цэнзуры, зрабіла шмат купюр у найбольш ідэйна насычаных месцах тэксту. У. Калеснік.

[Фр. coupure.]

купю́ра ​², ‑ы, ж.

Назва папяровых грошай, аблігацый і іншых каштоўных папер па іх намінальнай вартасці. Сторублёвая купюра. Дробная купюра.

[Фр. coupure.]

куп’ярэ́з, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая машына для зрэзвання купін і выраўноўвання паверхні зямлі.