Verbum

маладажо́ны, ‑аў.

Муж і жонка, якія нядаўна пажаніліся. Зося наліла чаркі і сказала: — Вып’ем, шаноўныя, за шчасце нашых маладажонаў! Ваданосаў.

маладасве́дчаны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова дасведчаны ў чым‑н. Маладасведчаны чалавек.

маладасле́даваны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова даследаваны, недастаткова вывучаны. Маладаследаваныя фізічныя з’явы.

маладастасава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мала прымяняецца. Маладастасавальнае вынаходства.

маладасту́пны, ‑ая, ‑ае.

1. Да якога цяжка дабрацца, даступіцца. Асабліва панура выглядалі запушчаныя, маладаступныя нізіны-лужкі, заваленыя галлём і сатлеўшымі верхавінамі ссечаных старых дрэў. Колас.

2. Якім не ўсе маюць магчымасць карыстацца (з-за высокіх цэн, адсутнасці дазволу і пад.). Медыцынская дапамога [у дарэвалюцыйнай Беларусі] была платнай і таму маладаступнай працоўным. «Весці». // Не ўсім зразумелы. Маладаступная кніга.

маладахо́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць маладаходнага.

маладахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць невялікі, недастатковы даход. Маладаходная галіна гаспадаркі.

маладжа́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць маладжавага. Сівізна не пасавала да маладжавасці твару [рэдактара] і тым не менш надавала яму мяккую прывабнасць. Хадкевіч.

маладжа́вы, ‑ая, ‑ае.

Які выглядае маладзей сваіх год. Адчуваючы няёмкасць, Казік нахмурыўся, і яго тонкі маладжавы твар стаў ненатуральна строгім, сур’ёзным. Краўчанка. На канапе злева сядзела .. [Надзіна] маці — маладжавая жанчына. Лупсякоў.

маладзе́йсны, ‑ая, ‑ае.

Які аказвае малое ўздзеянне на каго‑, што‑н. Маладзейсны сродак.