Verbum

мадэ́льшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да мадэльшчык.

мадэмуазе́ль, нескл., ж.

Ветлівы зварот да дзяўчыны ў Францыі і некаторых іншых краінах, які далучаецца да імя або прозвішча.

[Фр. mademoiselle — паненка.]

мадэ́ра, ‑ы, ж.

Сорт моцнага вінаграднага віна.

[Ад назвы вострава Мадэйры.]

мадэра́та,

1. прысл. Мерна, не спяшаючыся (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка ў мерным тэмпе.

[Ад іт. moderato — мерна.]

мадэра́тар, ‑а, м.

Спец.

1. Прыстасаванне для рэгулявання сілы гуку ў музычных клавішных інструментах.

2. Прыстасаванне, пры дапамозе якога прыцішваюць ход машыны.

[Ад лац. moderator — стрымліваючы.]

мадэ́рн, ‑а, м.

1. Дэкадэнцкі напрамак у архітэктуры, дэкаратыўным і выяўленчым мастацтве ў канцы 19 — пачатку 20 стст., які характарызаваўся манернасцю, замыславатасцю, фармалістычнасцю.

2. нескл. Аб стылях дэкадэнцкага напрамку ў мастацтве. Стыль-мадэрн.

3. Разм. Пра што‑н. сучаснае, моднае. Пагоня за мадэрнам.

[Ад фр. moderne — самы новы, сучасны.]

мадэ́рнавасць, ‑і, ж.

Разм. Сучаснасць, сучасны, модны стыль.

мадэрнізава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. мадэрнізаваць; мадэрнізацыя.

мадэрнізава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад мадэрнізаваць.

мадэрнізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Прыняць (прымаць) сучасны выгляд.

2. толькі незак. Зал. да мадэрнізаваць.