Verbum

дэкаці́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. дэкаціраваць.

дэкаці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Апрацаваць (апрацоўваць) шарсцяную тканіну парай або гарачай вадой для паляпшэння яе якасці.

[Фр. décatir.]

дэкаціро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для дэкаціроўкі. Дэкаціровачная машына.

дэкаціро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэкаціраваць.

дэка́эдр, ‑а, м.

Тое, што і дзесяціграннік.

[Ад грэч. déka — дзесяць і hedra — аснова, паверхня.]

дэкваліфікава́цца, ‑куюся, ‑куе; ‑куецца; зак. і незак.

Страціць (страчваць) кваліфікацыю.

дэкваліфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе зак. і незак., каго-што.

Пазбавіць (пазбаўляць) кваліфікацыі. — Лётчыкі, я не збіраюся вас дэкваліфікаваць. Былі вы знішчальнікамі да гэтага часу, будзеце імі і надалей, толькі з маленькім ухілам — разведвальным. Алешка.

дэкваліфіка́цыя, ‑і, ж.

Страта кваліфікацыі, прафесіянальных ведаў і вопыту.

дэкламава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэкламаваць.

дэкламава́цца, ‑муецца; незак.

Зал. дэкламаваць.