Verbum

дэнатура́цыя, ‑і, ж.

Змяненне уласцівасцей бялку пад уплывам хімічных і фізічных умоў.

•••

Дэнатурацыя спірту — дабаўленне ў спірт атрутных або непрыемных на смак рэчываў, каб зрабіць яго непрыгодным для піцця.

[Фр. dénaturation.]

дэнацыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) дэнацыфікацыю.

дэнацыфіка́цыя, ‑і, ж.

Выкараненне нацызму (фашызму) у Германіі пасля другой сусветнай вайны.

дэнацыяналізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Страціць (страчваць) нацыянальныя асаблівасці.

2. толькі незак. Зал. да дэнацыяналізаваць.

дэнацыяналізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) дэнацыяналізацыю (у 1 знач.).

дэнацыяналіза́цыя, ‑і, ж.

1. Зварот раней нацыяналізаванай маёмасці былым яе гаспадарам.

2. Страта нацыянальных асаблівасцей (мовы, культуры і пад.).

дэ́ндзі, нескл., м.

Уст. Вытанчана, элегантна адзеты свецкі чалавек; франт.

[Англ. dandy.]

дэндралагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэндралогіі. Дэндралагічныя працы.

дэндрало́гія, ‑і, ж.

Раздзел батанікі, які вывучае дрэвы і кустовыя расліны.

[Ад грэч. dendron — дрэва і logos — вучэнне.]

дэндра́рый, ‑я, м.

Участак батанічнага саду або спецыяльны сад, дзе ў адкрытым грунце культывуюцца розныя віды дрэў і кустоў.

[Ад грэч. dendron — дрэва.]