мары́йскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да марыйцаў, які належыць, уласцівы ім.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuмары́йцы, ‑аў;
Народ, які складае карэннае насельніцтва Марыйскай АССР.
мары́лка, ‑і,
1. Прыстасаванне, пры дапамозе якога мераць насякомых.
2.
мары́льня, ‑і,
Тое, што і марылка (у 1 знач.).
мары́льшчык, ‑а,
1. Чалавек, які займаецца марэннем насякомых, мышэй і пад.
2. Рабочы, які займаецца марэннем драўніны.
мары́льшчыца, ‑ы,
мары́на, ‑ы,
Карціна, на якой адлюстраваны марскі краявід.
[Іт. marina ад лац. marinus — марскі.]
марынава́нне, ‑я,
марынава́ны і марыно́ваны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
марынава́цца, ‑нуецца;