Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

літгурто́к, ‑тка, м.

Літаратурны гурток.

літкансульта́нт, ‑а, М ‑танце, м.

Літаратурны кансультант.

літманта́ж, ‑у, м.

Літаратурны мантаж (мантаж з літаратурных твораў).

лі́тнік, ‑а, м.

Спец. Адтуліна або прыстасаванне для падводу расплаўленага металу ў ліцейную форму. Метал, здавалася, сам знаходзіў літнік, каб папасці і забегчы ў форму. Скрыган. // Частка металу, якая асталася на адлітай рэчы ў месцы ўлівання металу ў ліцейную форму. Адрэзаць літнік.

літніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да падводу расплаўленага металу ў ліцейную форму. Літніковая сістэма. Літніковы ход.

літо́вец,

гл. літоўцы.

літо́граф, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне літаграфіі.

літо́ўка,

гл. літоўцы.

літо́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Літвы, літоўцаў. Літоўская мова.

літо́ўцы, ‑тоўцаў; адз. літовец, ‑тоўца, м.; літоўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Літоўскай ССР.