Verbum

літава́льнік, ‑а, м.

Уст. Паяльнік.

літава́льны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Паяльны.

літава́льшчык, ‑а, м.

Уст. Паяльшчык.

літава́нне, ‑я, н.

Уст. Паянне, пайка.

лі́тавацца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; незак., над кім-чым.

Шкадаваць, берагчы каго‑, што‑н. Лёс над ім літаваўся.

лі́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго.

Берагчы каго‑н.: шкадаваць. Хіба ж праўда, што не варта Пець аб працы, барацьбе, Пра людзей жывых, упартых, Што не літуюць сябе? Ліхадзіеўскі.

літава́ць, ‑ту́ю, ‑ту́еш, ‑ту́е; незак., што.

Уст. Паяць.

літаграфава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. літаграфаваць.

літаграфава́ны, ‑ая, ‑ае.

Надрукаваны літаграфскім спосабам. Літаграфаваны тэкст.

літаграфава́цца, ‑фуецца; незак.

Зал. да літаграфаваць.

літаграфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак. і незак., што.

Надрукаваць (друкаваць) літаграфскім спосабам.