Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

акварыумі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто разводзіць акварыумных рыб. Таварыства акварыумістаў.

аква́рыумны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акварыума. Акварыумныя рыбы.

акварэлі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Мастак, які піша акварэллю.

акварэлі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да акварэліст.

акварэ́ль, ‑і, ж.

1. Фарбы, якія разбаўляюцца вадой, а таксама жывапіс гэтымі фарбамі. Выконваць малюнкі акварэллю. Накіды акварэллю.

2. Карціна ці малюнак, напісаныя такімі фарбамі. Выстаўка акварэлей.

акварэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акварэлі. Акварэльны жывапіс. Акварэльны партрэт. Акварэльныя фарбы.

аквато́рыя, ‑і, ж.

Участак воднай паверхні. Акваторыя порта.

[Ад лац. aqua — вада.]

акведу́к, ‑а, м.

Збудаванне ў выглядзе моста, якое служыць для пераводу і падтрымкі водаправодных труб, арашальных і гідраэнергетычных каналаў цераз равы, цясніны, даліны рэк, чыгункі і дарогі. Рымскія акведукі.

[Ад лац. aquaeductus — водаправод.]

акве́ціцца, аквеціцца; зак.

Паэт. Убрацца, набыць прыемны выгляд, стаць прыгажэйшым; расквеціцца, расцвісці.

акве́ціць, аквечу, аквеціш, аквеціць; зак., што.

Паэт. Надаць каму‑, чаму‑н. прыгожы, прыемны выгляд пры дапамозе каго‑, чаго‑н. Не рассыплецца краса — Яна дажджом пялёсткаў белых Аквеціць новы зорны сад. Глебка.