акведу́к, ‑а,
Збудаванне ў выглядзе моста, якое служыць для пераводу і падтрымкі водаправодных труб, арашальных і гідраэнергетычных каналаў цераз равы, цясніны, даліны рэк, чыгункі і дарогі.
[Ад лац. aquaeductus — водаправод.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)