Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

маласне́жны, ‑ая, ‑ае.

З невялікай колькасцю снегу. Маласнежная зіма. Маласнежныя раёны.

маласо́льны, ‑ая, ‑ае.

Мала, злёгку прасолены. — Я тут прыхапіў з сабою, — цягнуў сябра Змітрок у сваю хату. — Ды і жонка пастаралася. Першыя маласольныя агурочкі запрашае пакаштаваць. Кавалёў.

маласпажы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сабе мала спажыўных рэчываў. Маласпажыўны корм.

маласпрактыкава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае дастатковай практыкі, вопыту. Лабановіч быў яшчэ маласпрактыкаваны і дасведчаны ў жыцці чалавек. Колас.

маласпрыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова спрыяльны. Маласпрыяльныя ўмовы.

маласуцяша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прыносіць суцяшэння, задавальнення. Маласуцяшальныя звесткі.

маласяме́йнасць, ‑і, ж.

Стан маласямейнага.

маласяме́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае невялікую сям’ю. Маласямейны гаспадар.

малатабо́ец, ‑бойца, м.

Рабочы ў кузні, які працуе вялікім ручным молатам. Яшчэ да ўсходу сонца Штодзень прыходжу ў кузню я Падручным ці малатабойцам Папрацаваць у каваля. Танк.

малатаві́шча, ‑а, н.

Ручка молата, малатка.