Verbum

культуртрэ́гер, ‑а, м.

Іран. Пра імперыяліста-каланізатара, які эксплуатуе народы заняволеных краін пад выглядам пашырэння культуры.

[Ням. Kulturträger.]

культуртрэ́герскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да культуртрэгера.

культуртрэ́герства, ‑а, н.

Спосаб дзеяння, паводзіны культуртрэгера.

культуры́зм, ‑у, м.

Сістэма фізічных практыкаванняў (пераважна сілавых), якія павінны садзейнічаць фарміраванню прыгожай фігуры і паставы; занятак такімі практыкаваннямі.

культуры́ст, ‑а, М ‑спе, м.

Той, хто займаецца культурызмам.

культфо́нд, ‑у, М ‑дзе, м.

Грашовы фонд, прызначаны на культурна-асветныя патрэбы.

культывава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. культываваць (у 2, 3 знач.).

культывава́цца, ‑тывуецца; незак.

Зал. да культываваць.

культывава́ць, ‑тывую, ‑тывуеш, ‑тывуе; незак., што.

1. Апрацоўваць культыватарам. Прыйдзе вясна, трэба баранаваць, культываваць зябліва. Пестрак.

2. Разводзіць, вырошчваць (расліны, злакі).

3. Развіваць, удасканальваць што‑н. якім‑н. спосабам; садзейнічаць развіццю чаго‑н. Казкі прасякнуты ідэяй грамадскага служэння, яны выхоўваюць у дзяцей пачуццё праўды і справядлівасці, культывуюць працавітасць, калектывізм, сціпласць. У. Калеснік.

[Ад фр. cultiver.]

культыва́тар, ‑а, м.

Сельскагаспадарчая прылада для рыхлення ўзаранай глебы, міжрадковай апрацоўкі пасеваў, знішчэння пустазелля і пад. Прапашны культыватар. Навясны культыватар.

[Фр. cultivateur.]