Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ма́нсі, нескл.; адз. мансі, нескл., м. і ж.

Народ, які жыве ў Ханты-Мансійскай нацыянальнай акрузе РСФСР.

мансі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мансі, уласцівы ім. Мансійская мова. Мансійcкія парты.

манта́ж, ‑у, м.

1. Зборка і ўстаноўка машын, збудаванняў з гатовых частак у адпаведнасці з планамі і чарцяжамі. Галя вельмі любіла ўвесь працэс наладкі лініі — ад мантажу станкоў да наладкі інструментаў на дэталі. Арабей. Сёння .. [Максім Сцяпанавіч] вырашыў пачаць абход з ліцейнага: трэба было праверыць, як ідзе мантаж новых, больш магутных вагранак. Карпаў.

2. Падбор і аб’яднанне асобных частак фільма, літаратурных або музычных твораў у адно цэлае ў мастацкіх і сэнсавых адносінах. // Фільм, літаратурны твор і пад., складзеныя такім чынам. Падрыхтаваць літаратурны мантаж. Фатаграфічны мантаж.

[Фр. montage.]

манта́жнік, ‑а, м.

Спецыяліст па мантажу (у 1 знач.). За некалькі мінут мантажнікі ўмацоўваюць панель — і гатова сцяна яшчэ аднаго пакоя. «Звязда».

манта́жніца, ‑ы, ж.

Жан. да мантажнік.

манта́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мантажу. Шмат тут было рабочых: працавалі цесляры, пільшчыкі; у сярэдзіне корпуса вяліся мантажныя работы. Гурскі.

мантажо́р, ‑а, м.

У кінематаграфіі, фатаграфіі — спецыяліст па мантажу (у 2 знач.).

мантажы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па мантажу (у 2 знач.).

мантажы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да мантажыст.

мантанья́ры, ‑аў; адз. мантаньяр, ‑а, м.

Рэвалюцыйна-дэмакратычная групоўка дэпутатаў Нацыянальнага Канвента ў час французскай буржуазнай рэвалюцыі 1789–1794 гадоў.

[Фр. montagnards ад montagne — гара. (Гэтыя дэпутаты сядзелі на верхніх скамейках у зале пасяджэнняў Канвента.)]