Verbum

дэкара́цыя, ‑і, ж.

Прызначаны для сцэны жывапісны малюнак або архітэктурнае збудаванне з паказам месца і абставін тэатральнага дзеяння. Будзе ў нас і свой раяль, і духавы аркестр, і добрыя дэкарацыі на сцэне. Скрыпка. // перан. Пра што‑н. паказное, штучнае.

•••

Перамена дэкарацый гл. перамена.

[Фр. décoration.]

дэкары́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэкарыраваць.

дэкары́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да дэкарыраваць.

дэкары́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Прыгожа аформіць (афармляць) што‑н. (будынак, памяшканне і пад.). Дэкарыраваць сцэну. Дэкарыраваць залу кветкамі.

[Ад фр. décorer.]

дэкаці́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. дэкаціраваць.

дэкаці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Апрацаваць (апрацоўваць) шарсцяную тканіну парай або гарачай вадой для паляпшэння яе якасці.

[Фр. décatir.]

дэкаціро́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для дэкаціроўкі. Дэкаціровачная машына.

дэкаціро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дэкаціраваць.

дэка́эдр, ‑а, м.

Тое, што і дзесяціграннік.

[Ад грэч. déka — дзесяць і hedra — аснова, паверхня.]

дэкваліфікава́цца, ‑куюся, ‑куе; ‑куецца; зак. і незак.

Страціць (страчваць) кваліфікацыю.