Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

махля́рскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да махляра, махляроў, уласцівы ім. Махлярскія звычкі.

махля́рства, ‑а, н.

Разм. Падман, ашуканства з мэтай набыць грошы, маёмасць. [Акцызнік:] — Думаеш, я махлярствам грошы набываю? Не такі. Грошы, нажытыя махлярствам, — на трыццаць год, а мазалём — на тысячу. Пташнікаў. Не было завозу свайго, са сваёй вёскі, дык везлі чужыя. Яны не ведалі таго махлярства, што рабілася ў млыне, і ім было ўсё роўна, хто ім будзе малоць. Ракітны.

махнано́гі, ‑ая, ‑ае.

З махнатымі нагамі. Махнаногі певень.

махна́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць махнатага.

махна́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Аброслы густой поўсцю, валасамі; касматы. Махнатыя лапы. □ Цокаюць па бруку падковамі вялізныя, махнатыя біцюгі. Навуменка.

2. З густым ворсам (пра тканіны). Махнаты ручнік.

3. З густымі пасмамі валасоў ці шэрсці. Рудольфавы рукі ляглі на махнатай, непрычэсанай галаве. Гартны.

4. перан. З густою ігліцай; з густымі галінамі і г. д. З усіх бакоў цягнуцца да .. [падарожнікаў] махнатыя лапы ялін. В. Вольскі.

махна́ціцца, ‑націцца; незак.

Разм. Станавіцца махнатым; калмаціцца.

махна́ціць, ‑начу, ‑націш, ‑націць; незак., што.

Разм. Рабіць махнатым; калмаціць.

махно́вец, ‑ноўца, м.

Гіст. Той, хто належаў да банды Махно.

махно́ўшчына, ‑ы, ж.

Гіст. Контррэвалюцыйная ўзброеная барацьба кулацка-анархісцкіх банд на чале з атаманам Махно супраць Савецкай улады на Украіне ў 1918–1921 гг.

махну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Аднакр. да махацца.