Verbum

акварэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да акварэлі. Акварэльны жывапіс. Акварэльны партрэт. Акварэльныя фарбы.

аквато́рыя, ‑і, ж.

Участак воднай паверхні. Акваторыя порта.

[Ад лац. aqua — вада.]

акведу́к, ‑а, м.

Збудаванне ў выглядзе моста, якое служыць для пераводу і падтрымкі водаправодных труб, арашальных і гідраэнергетычных каналаў цераз равы, цясніны, даліны рэк, чыгункі і дарогі. Рымскія акведукі.

[Ад лац. aquaeductus — водаправод.]

акве́ціцца, аквеціцца; зак.

Паэт. Убрацца, набыць прыемны выгляд, стаць прыгажэйшым; расквеціцца, расцвісці.

акве́ціць, аквечу, аквеціш, аквеціць; зак., што.

Паэт. Надаць каму‑, чаму‑н. прыгожы, прыемны выгляд пры дапамозе каго‑, чаго‑н. Не рассыплецца краса — Яна дажджом пялёсткаў белых Аквеціць новы зорны сад. Глебка.

акве́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аквеціць.

акве́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аквеціцца.

2. Зал. да аквечваць.

акве́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аквеціць.

аквіло́н, ‑у, м.

Рэзкі паўночны вецер.

[Лац. aquilonis.]

аке́нца, ‑а, н.

Памянш. да акно; малое акно.